|
Cannenburghermolen Vaassen
de Cannenburchermolen, de
Cannenburger molen, de Cannenburgher molen
Bekenstelsel Op de veluwehelling rond Epe lagen een paar eeuwen geleden tientallen watermolens, de meeste ten behoeve van de papiermakerij. Deze tak van industrie kwam op rond de wisseling van de 16e en 17e eeuw. Maar de korenmolen van de Cannenburch stamt uit vroeger eeuwen, de molen wordt al in 1387 genoemd. De oorspronkelijke Rode Beek werd voor de Cannenburchermolen verlegd en dat was het begin van de aanpassing van het grondwatersysteem in het gebied. Marten van Rossem verlegde in 1543 voor een tweede watermolen ook de Rode Beek en om meer molens aan te kunnen drijven werd later nog een aantal beken bijgegraven als de Geelmolensebeek, Hartensemolenbeek en Nieuwe Beek.
de wijerd Restauratie Onder het motto Cannenburch Compleet is in 2008 een restauratie van het kasteelpark en omgeving gaande, het opgaande hout wordt gedund en herplant, vijvers en grachten uitgediept en hersteld, paden begaanbaar gemaakt. Een van de gebouwen krijgt een museale functie, het wordt een erfgoedcentrum met als thema water, waterrechten en de familie Isendoorn. Het Waterschap Veluwe werkt aan herstelplannen voor de Vaassense beken en wijerd (stuwvijver) van de Cannenburchermolen. De Stichting tot Behoud van de Veluwse Sprengen en Beken hoopt dat de Cannenburghermolen betrokken kan worden bij de museale functie van het nabij gelegen kasteel. Het is voorstander van restauratie van de molen, het herstel van de watergoot, vernieuwing van de valpijp voor de turbine, het zichtbaar maken van de valpijp door een raam in de draagmuur van de goot en vergroting van de toegankelijkheid van het geheel.
turbinemolen sinds 1943 en de enige in
Gelderland Ansichtkaarten
1953, de foto is van voor de brand in 1940
de foto is van voor de brand in 1940
dertiger jaren knipsel 1925
|
