|
Ophovenermolen Sittard
Olie, koren In 1446 wordt de watermolen voor het eerst geboekstaafd, maar een melding over een molen een eeuw eerder, doet vermoeden dat de molen al langer bestond. De Ophovenermolen was een oliemolen tot de tijd dat de Fransen eind 18e eeuw Nederland binnenvielen. De heerlijke rechten werden afgeschaft, waaronder het banrecht van een molen: de plicht op die molen het koren te laten malen, de Sittardermolen was in bezit van dat recht. Daarmee was de weg vrij de oliemolen om te bouwen tot een tweede korenmolen voor Sittard. advertentie van 27 mei 1865
Hout, ijzer Het houten rad van de watermolen was in de 19e eeuw eerst nog 5,16 meter in diameter en 0,82 m breed, maar werd in 1893 vergroot naar resp. 5,32 m en 1,25 m wat een groter vermogen gaf. Maar het kon groter. In 1908 werd het houten rad vervangen door een ijzeren rad met een diameter van 5,90 m. Ook het gangwerk werd in ijzer uitgevoerd. Het oorspronkelijke gangwerk is nog aanwezig; het waterrad is in 1976 vernieuwd. Na WO II werd nog weinig gemalen en de molen werd stilgelegd in 1955. Na restauraties in 1976 en 1998 is de molen weer maalvaardig, vanaf 2003 wordt stroom opgewekt voor een dertigtal huishoudens. Nadat er een tijdlang niet meer gemalen werd op de molen, wordt in november 2008 een nieuwe molenaar verwelkomd die eenmaal per maand gaat malen. Sensoren De Geleenbeek heeft een waterafvoer van gemiddeld 3 m3 (= 3000 liter) per seconde en soms steeg het water zo hoog dat het de molen binnenkwam als de molenaar niet tijdig de lossluizen open zette. Nu zijn sensoren aangebracht die een hoge waterstand detecteren. In dat geval worden de lossluizen automatisch geopend. het waterrad wekt stroom op
Ansichtkaarten
1953 knipsel, ca 1927
1912 1902
|
