|
Olliemeulen Oploo
Graan-, olie- en pelmolen De molen behoorde in 1516 tot de Heerlijkheid Oploo onder het geslacht van Steenhuys, het huidige molengebouw dateert van 1725. De molen is in de loop der eeuwen in gebruik geweest als olie-, graan- en pelmolen. De watermolen heeft tot het begin van de twintigste eeuw gefunctioneerd als oliemolen. Er werd lijn- en raapolie uit resp. vlas- en raapzaad geslagen, vandaar de naam d’n Olliemeulen. Omdat het peil van de Molenbeek niet altijd voldoende was, werd ook paardekracht ingezet om de molen te laten draaien. Later is overgestapt op het malen van graan, eerst op waterkracht en later met behulp van een dieselmotor. Wintermolen De beek Vloet heeft te weinig watertoevoer om de watermolen in het verleden het jaar rond te laten werken, meestal kon alleen ’s winters gemalen worden. In 1800 werd daarom vlakbij een windmolen gebouwd, de standaardmolen ‘de Korenbloem’, om alle seizoenen te kunnen malen. In WO II werd voor de bakkers van elf omringende dorpen op de molen gemalen. Na de oorlog was de graanmolen nog tot 1953 in gebruik. Tussen 1968 en 1991 werd de molen gerestaureerd, daarna is het een jeugdhuis geworden, maar op vrijwillige basis wordt nog steeds gemalen.
Toon d’n Dwerg door Harrie Willems uit
Sint Anthonis Tôntje d’n dwerg Toon van Els, geboren in 1865, was 1.40 m lang en een licht ontvlambaar man. Hij werd al jong wees en bleef vrijgezel omdat de vrouw waarop hij verliefd werd hem afwees. Hij had geen huis en sliep zomers bij zijn schapen, hij was herder, of anders bij zijn broer in een hoek van de schuur. Op een dag viel beide broers een erfenis ten deel, maar er ontstond ruzie over de verdeling. De pastoor koos de kant van zijn broer waarna Toon uit kwaadheid de kerkdeuren met uitwerpselen en kalk besmeurde. Welkom was hij niet meer in het dorp en nadat hij in een vlaag van woede de schaapshond had gedood verloor hij ook zijn baantje als herder. Hij zwierf rond in de buurt van Oploo met al zijn bezittingen in een oude kinderwagen. Als kinderen hem bespotten, werd hij furieus en gooide met stenen en modder die hij voor dat doel meetorste in zijn kinderwagen. Men was een beetje bang voor hem. Op een dag werd hij doodziek gevonden en kort daarna overleed hij, 57 jaar oud. Nu zit hij in brons gestold achter de watermolen en is de knuffeldwerg van Oploo.
informatiebord aan de molen Ansichtkaarten
1979
ingekleurde versie, 1974
1974, niet ingekleurde versie rechts de standaardmolen ‘de Korenbloem’
jaren 70
1962
|
